Waardering:

poppenspelHuiveringwekkend en toch heel goed

Als het licht uitvalt in een psychiatrische kliniek gebeuren er de vreemdste dingen en bij de patiënten zit de schrik er goed in. Zijn het nachtmerries of dwaalt er echt een spook rond, zoals het staat in verhalen over het oude gebouw. Rechercheur Jack Caffery moet zich met de zaak bemoeien, maar het raadsel laat zich heel moeilijk oplossen. Opnieuw een uitstekende maar huiveringwekkende thriller van de Engelse schrijfster Mo Hayder.

Poppenspel is het zesde deel al weer van de serie die Mo Hayder schrijft rond rechercheur Caffery. Jack is een eenzame man, een workaholic, met een stille liefde voor zijn collega Flea Marley. Die Flea heeft echter eenn duister geheim rond een verdwenen vrouw; een geheim dat Caffery kent en wil oplossen. Dan moet Flea echter haar verleden confronteren en dat gaat niet zo maar.
Tegelijk moet Caffery zich bezig houden met de ijzingwekkende gebeurtenissen in het psychiatrische ziekenhuis waar op de gesloten afdeling een patiënte op een geheimzinnige wijze is overleden. Het blijkt dat de ‘verschijningen’ van het spook samenvallen met stroomstoringen in het ziekenhuis. Als Caffery zo ver is, komt er eindelijk een beetje schot in de zaak.
In haar boeken schuwt Mo Hayder gruwelijk geweld niet. Tot in huiverinwekkend detail stelt zij de lezer op de hoogte van de gebeurtenissen. Het zou af moeten stoten, maar net als bij Karin Slaughter zijn de personages zo goed beschreven, is het plot zo mysterieus en verrassend, kortom is het boek zo goed geschreven, dat geweld niet de hoofdrol speelt. Het is een logisch uitvloeisel van het verhaal. Poppenspel is een van haar beste boeken en een echte aanrader.