Schrijven over de zwarte kant

Gaan slapen in je eigen bed en wakker worden in een koude kelder; opgesloten door een maniak. Inspecteur Helen Grace start een wanhopige zoektocht nadat het lijk van een jonge vrouw is gevonden. De race tegen de tijd maakt het derde boek van Matt Arlidge over inspecteur Grace extra spannend. Pluk een roos is een echte must-read voor de vakantie.

Net als in de eerste delen over inspecteur Grace gaat het over de jacht op serial killers. Schrijver Matt Arlidge is dan ook ‘gefascineerd’ door het verschijnsel seriemoordenaar. ‘Het zijn beschadigde individuen en ik wil begrijpen waarom ze doen, wat ze doen’, legt de auteur uit in het Ambassade hotel in Amsterdam. ‘Waarom doen mensen dingen waarvan ze weten dat het fout is? En seriemoordenaars gaan natuurlijk heel erg over de schreef. Ik ben geïnteresseerd waarom die moordenaars toch doorgaan’.
De onderwerpen van zijn boeken komen voor Arlidge vanzelf. ‘Je schrijft toch de dingen die je interessant vindt. En dat is voor mij de seriemoordenaar’, verontschuldigt hij zich met een lach. ‘Mijn kinderen zijn nu acht en zes en ze willen mijn boeken lezen. Maar daar zijn ze gewoon nog te jong voor. Ik moet de exemplaren steeds hoger in de boekenkast zetten’. Met zijn kinderen speelt hij overigens wel een spelletje CSI, vertelt hij: ‘In de tuin maken we een plaats delict en dan gaan we onderzoek doen als technische rechercheurs. Met rubber keukenhandschoenen en boterhamzakjes om ‘bewijs’ in op te bergen’.
Het schrijven moest hij tot en met zijn eerste thriller naast zijn baan als tv-producent en zijn taken in het huishouden doen. ‘Ik had elke dag een uur tijd voor schrijven. Namelijk de tijd tussen het moment dat ik thuis kwam en het tijdstip dat ik de kinderen naar bed bracht. Ik heb daarom heel snel leren schrijven. Geen tijd om een beetje te klooien. Ik begin overigens pas met schrijven als de planning klaar is. Dan weet ik wat er in elk hoofdstuk moet komen. Dat vergt net zoveel tijd als het echte schrijven. Maar dan zit ik ook vol adrenaline op het toetsenbord te hameren’.
Zijn eerste boek was in Engeland gelijk een hit en daardoor kon hij zijn baan opzeggen. ‘De luxe om de hele dag te kunnen schrijven. Ja, schrijven is nu echt mijn ding. Het is toch verbazingwekkend dat ik word betaald voor dingen die ik verzin?’
Komen er nog meer boeken met Helen Grace?
Arlidge: ‘Als tv-producer heb ik heel veel thrillers gelezen en het viel me op dat de hoofdpersonen altijd hetzelfde waren. Drank, eenzaam, ik wilde iets heel anders. Geen alcohol, dynamisch, een jonge vrouw. Eigenlijk een beetje als Salander in de boeken van Stieg Larsson. Het blijkt dat vooral jonge vrouwen van Helen Grace houden. Dat merk ik uit reacties op social media, dat een soort instant-fanmail is. Vrouwen houden er van zich te verliezen in een fantasiewereld, een roman of een thriller. In Engeland zijn er nu al zes boeken verschenen over Grace. Ik wil in de voetsporen treden van Ian Rankins en Lee Child met hun lange series Over Rebus en Reacher’.
Nog even iets heel anders: Brexit. Eind juni is er in Engeland het referendum over het EU-lidmaatschap. Wat verwacht u?
Arlidge: ‘Ik ben tegen Brexit. Elk weldenkend mens blijft in de EU. We zijn toch hoop ik niet zo stom om er uit te stappen? Maar in de campagne klinkt blijven minder sexy dan vertrekken. Het is een makkelijk boodschap om te zeggen: de ophaalbrug omhoog, de deur op slot. Ik vind dat maar gek. We hebben juist profijt van migratie. Maar toch lijkt het alsof de gekken gaan winnen. Het is blijkbaar een boodschap voor mensen, die balen van de politiek. We zullen zien hoe het loopt’.

Bestel dit boek direct van de uitgever via deze link.