Waardering:

stalkerOp zoek naar een achtbaan

Het schrijversechtpaar achter het pseudoniem Lars Kepler houdt niet van korte, recht-toe-recht-aan thrillers. Zij willen boeken schrijven met veel kronkels, verrassingen en mysterie. Hun nieuwste boek heet Stalker en voldoet uitstekend aan dat uitgangspunt. Meer dan 550 pagina’s hoogspanning met een verrassende ontknoping; een niet weg te leggen pageturner.

Foto Ed Coenen
Foto Ed Coenen

‘Stalking (ook wel uitgesproken als stolking) is het stelselmatig lastigvallen van een persoon, door die persoon te achtervolgen, steeds op hinderlijke wijze contact op te nemen, en soms ook te bedreigen’ (Wikipedia).
Het schrijversechtpaar Alexandra en Alexander Ahndoril – de mensen achter het pseudoniem Lars Kepler – heeft rond het fenomeen stalking een angstaanjagende thriller geschreven. En niet voor niets, zegt Alexander Ahndoril. ‘Uit onderzoek is gebleken dat negen procent van de inwoners van Zweden er mee te maken heeft gehad’.
Alexandra Ahndoril heeft zelf ooit een stalker achter zich aan gekregen. ‘Dat was echt heel lang geleden. Voor ik Alexander leerde kennen. Op een gegeven moment heeft die stalker bij mij ingebroken. Ik heb dat allemaal verdrongen. Maar het kwam terug toen we het er over hadden voor een nieuwe thriller’.
Niks mis mee, vinden zij, dat er persoonlijke gevoelens in hun boek zit. Dat hoort er volgens de twee bij. ‘Het geeft het verhaal een hart als je er emotioneel bij bent betrokken’, zegt Alexander Ahndoril. ‘Je moet loyaliteit hebben aan je eigen boek’, voegt zij er aan toe.
Modieus gekleed – hij in een pak zonder das, zij in losse trui en strakke broek – zit het Zweedse echtpaar in een zaaltje van hotel Ambassade in Amsterdam. De boektournee door de Lage Landen, inclusief een bezoek aan de grote Antwerpse boekenbeurs, om hun nieuwe boek Stalker onder de aandacht te brengen heeft bijna een week geduurd. Nog een laatste wandeling door Amsterdam en dan vliegen ze terug naar Stockholm, naar huis en hun drie dochters.
De twee hebben romans geschreven, voordat zij samen aan een thrillerserie over de eigenzinnige politiecommissaris Joona Linna begonnen. Ook Stalker is weer een boek voor de liefhebbers van stevige thrillers. Veel spanning en geweld kenmerkt het boek. ‘Het is geen kinderboek’, lacht Alexander. ‘Wij schrijven erg visueel, misschien komt het daarom hard over’, voegt hij er aan toe.
‘Het is sprookje’, vult Alexandra aan. ‘Het gaat over misdaad. Bovendien is het belangrijk dat lezers gaan meevoelen met de karakters. Empathie trekt hen door het boek’.
‘Je kan nog zo’n goed plot hebben, zonder gevoelens van sympathie is het geen goed boek’, aldus Alexander.
‘Het hoofd is geïnteresseerd in het mysterie van een thriller. Het hart zoekt empathie. Die combinatie is ook voor ons belangrijk. ‘Niet iedereen is door en door slecht. Ook in de Stalker is het begrijpelijk alhoewel er natuurlijk geen excuus bestaat voor moord. Wij zijn een jaar bezig met schrijven en al die tijd moet het project ons blijven boeien’, zegt Alexandra.
De twee leven zo met hun hoofdpersonen mee, dat ze bij het herlezen van het manuscript wel eens een traantje laten. ‘Ik zat een keer in het vliegtuig met het manuscript’, vertelt Alexander, ‘toen ik een traan over mijn wangen voelde lopen. Ik heb me snel naar het raampje gedraaid, zodat mensen het niet zouden zien’.
Een goede thriller moet volgens de twee met één voet in de werkelijkheid staan en met de andere voet in de fantasie. Echte politietechnieken, forensische opsporing, maar een verzonnen misdaad. Daarbij speelt het verhaal zich af in de samenleving, die daarmee een rol krijgt in misdaadverhalen, aldus Alexander en Alexandra Ahndoril. ‘Het gaat over het falen van die samenleving’, zegt Alexander. Dat thrillerauteurs vooral in Zweden zo kritisch zijn over hun eigen land en maatschappij is voor hen vanzelfsprekend. ‘Wij zijn geen patriotten en wij zijn het gewend met een kritische blik naar onszelf en ons land te kijken. Ja, net als Nederlanders’, zegt Alexandra.
Een van die fouten is de aanpak van stalking. ‘Je staat als slachtoffer machteloos’, weet Alexandra uit eigen ervaring. ‘De wet is tandeloos. Totdat een stalker gewelddadig wordt of bij zijn of haar slachtoffer gaat inbreken, kan de politie niets doen. En het is een bekend feit dat een derde van de stalkers op een bepaald moment gewelddadig wordt’.

logo_cargoBestel direct van de uitgever via deze link.