Bizarre moorden en kalverliefde in arme flatwijk
Wat is er toch aan de hand in de buitenwijk Blackeberg van de Zweedse hoofdstad Stokholm? Er worden afgrijselijke moorden gepleegd. De wijk is in beroering. Tegen deze achtergrond wordt Oskar verliefd op zijn buurmeisje Eli met de heftigheid van een ware kalverliefde. De Zweedse schrijver John Ajvide Lindqvist heeft in zijn boek Laat de ware binnenkomen deze ingrediënten tot een bijzonder en intrigerend boek weten te maken.
Lindqvist (38 jaar) heeft voor zijn debuut als schrijver een vertrouwde omgeving genomen. Hij is geboren in Blackeberg, de wijk waar zijn boek zich afspeelt. Voordat hij doorbrak als schrijver werkte Lindqvist twaalf jaar als goochelaar en ‘stand-up comedian’ Daarnaast schreef hij scenario’s voor dramaseries die op de Zweedse televisie werden uitgezonden. Hij schrijft ook zelf het scenario voor de film die van zijn debuutroman wordt gemaakt. Ook van zijn tweede boek – in Zweden zijn er inmiddels al twee boeken na Laat de ware binnenkomen verschenen – zijn de film- en televisierechten verkocht en gaat hij zelf het scenario maken.
In Lindqvists eerste debuut laat de schrijver meteen merken dat hij moet worden toegevoegd aan het lijstje van horrorschrijvers. Subtieler dan Stephen King, maar wel in hetzelfde genre. Dezelfde afgrijselijke misdaden, onbegrijpelijke daders en bovennatuurlijke figuren bevolken zijn boeken. Maar misschien wel beter dan de bestaande grootmeesters van dit genre weet hij de lezers de dagelijkse werkelijkheid van zijn boeken binnen te slepen voordat hij diezelfde lezers met bizarre figuren confronteert.
Vooral Oskar komt daarbij goed uit de verf. Het schooljongetje wordt voortdurend gepest door de grote klasgenoten. Bekende geintjes als zijn stoel wegtrekken als hij wil gaan zitten of zijn broek verstoppen na de gymles, maar het pesten wordt ook fysieker. Oskar wordt met dunnen takken in elkaar gemept, zijn kwelgeesten proberen hem in een wak in het ijs te duwen. De eenzaamheid van Oskar, de woonkazernes waar hij tussen leeft, schetsen in prachtige bewoordingen een armzalig leven.
Tot hij zijn buurmeisje Eli ontmoet. Die is dan wel vreemd, maar voor Oskar ook heel erg lief. Zij geeft hem het zelfvertrouwen om terug te slaan als hij weer eens wordt achtervolgd. Oskar schudt zijn imago van loser van zich af, recht zijn schouders en vlucht niet langer. Uiteindelijk is het zijn Eli die zijn leven redt, terwijl dan toch al lang duidelijk dat zij op z´n minst weet heeft van het monster in de wijk.
De hand van de scenarioschrijver Lindqvist is te zien in zijn boek. De beeldende beschrijvingen brengen de wijk tot leven. De dialogen zijn kort en krachtig gehouden waardoor de aandacht niet wordt afgeleid. Dat geldt overigens voor het hele taalgebruik van Lindqvist. Korte zinnen, weinig overbodige woorden. De vijfhonderd pagina´s van Laat de ware binnenkomen vliegen dan ook voorbij.